Benden Bil

(Ta-Ta-Ta-Tanerman) Sen gülmediğinde çıkıyor isyanlar hücrelerimde Dilime dolanıyo bu mısralar yüzün düşünce Gülmediğinde çıkıyor isyanlar hücrelerimde Benden bil tüm şehir yanarken bi bu rüzgar esse Okul çocuğu gibi aklım haziranda Eylülleri sevemedim hâlâ Yaz dönüşü denizi izlerken uçuruma yakın virajlı yollarda İlham yağıyo sanki üzerime devriliyo Cümleler seni yazdıkça, ama Gezegeni yakarım ben yer gök ağlamazsa Sen gülmediğinde zaruri aleladem Bi gün ölürsem de sana ithafen bi' türkü tutturamaz isem Anonim olsun esamem Mesela Sen gülmediğinde çıkıyor isyanlar hücrelerimde Dilime dolanıyo bu mısralar yüzün düşünce Gülmediğinde çıkıyor isyanlar hücrelerimde Benden bil tüm şehir yanarken bi rüzgar esse Heceler, heceler denden Yine arıyo bela cüceler devden Şecerelerine sövmesem, bi şey demesem Dedi derler, derler, ah Görünür gözüme yüzey un ufak Bugün de ikametim yerden uzakta Sihirli kelimeler muğlak yarıda bırakıp uzuyorum Her gün usanmadan, ben yaratırım yeni bi karakter Bi' yürüyüp, bi uçarım olup hezarfen Hayatım masalken anlatsın anneannem Mesela Sen gülmediğinde çıkıyor isyanlar hücrelerimde Dilime dolanıyo bu mısralar yüzün düşünce Gülmediğinde çıkıyor isyanlar hücrelerimde Benden bil tüm şehir yanarken bi rüzgar esse (Rüzgar esse) (Rüzgar esse) (Rüzgar esse) (Rüzgar esse) (Rüzgar esse)