Grada

Grada was een deerne, zie was van boerenstand Zie wou as maagd goan dienen in 't westen van 't land Zie schreef een advertentie in een of ander blad Dat wier vol gelezen, al in die grote stad Zo kwam zie veur 't eerst van eur leaven in de trein Op die zachte stuulen doar zat zie donders fijn Zie kek heur ogen uut hoast en wist niet wat ze zag Noar al die drek en rotzooi die doar met heupe lag 'T Huus woar zie mos weazen lag in een villa wijk Een bordje op de deure, een tandarts zien praktijk Hier mos zie dus warken van 's morgens vroeg tot laat Mevrouw gaf het commando: "zeg, doe jij de vaat!" Toen zie op de plee zat, toen vond zie 't wel gek Want doar hing een ketting en doar stond op van "trek" Moar toen zie der an trok dacht zie: "wat is mien dat" "Wie spuit mien doar met water van onder helemoal nat " "Grada, ik ruik je voeten", zei de assistent "Kun je die niet wassen, als je boven bent " Zie gaf 'm toen as antwoord: "wat geet ow dat toch an " "Van te vake wassen, doar wo-j verkouden van" Meneer wol eur wat leren, ik zal ow zeggen wat Van Abraham zien mosterd, de rest is makkelijk zat Zie sloeg 'm in de kokken met een schuumer veur de kop Ik zal 't vader schrieven, den haalt mien dan wel op Den is eur toen goan halen, 't stond veur hem wel vast Dat zo'n boeren-deerne in de stad niet past Zie dut 't olde werk weer in huus en op 't land Van stadsluu wel genezen en trots op boerenstand Van stadsluu wel genezen en trots op boerenstand Van stadsluu wel genezen en trots op boerenstand