ผีเสื้อที่หายไป

ฉันก็เหมือนคนอีกเป็นร้อยพัน

ที่ยังเฝ้าคอยฝันใฝ่

ตามหาใครสักคนมาเติมหัวใจ

แค่ใครหนึ่งคนที่เกิดมาเพื่อเป็นคนของเรา

ความรักก็เหมือนตอนที่เราต้องการ

ตามหาผีเสื้อตัวหนึ่ง

แต่เมื่อใดที่เจอ แล้วไล่คว้า

วิ่งตามเท่าไรกลับยิ่งบิน ยิ่งหนีไกล

ทุกครั้งเอื้อมมือออกไป

จับได้เพียงเศษใบไม้ที่ไร้จิตใจ

แต่หากเมื่อไหร่ที่ฉันหยุดพักไม่สนใจ

หากเมื่อไหร่นิ่งนิ่งนานนาน ไม่วิ่งตามไป

ในตอนนั้นผีเสื้อที่จากไป ก็ค่อยค่อยกลับมา

บินวนมาลงที่ตรงไหล่

ยิ่งไขว่คว้าความรัก ยิ่งไม่ได้มา

ยิ่งต้องการค้นหาเท่าไร ยิ่งไม่เจอใคร

เปลี่ยนตัวเองให้เป็นดังดอกไม้ ด้วยความสุขใจ

ไม่นานผีเสื้อที่บินหายไป ก็นำทางพาความรักมา

อย่าคิดจะเฝ้าคอยส่วนที่หายไป

แค่เติมตัวเองให้เต็ม

ฟากฟ้ากำหนดรอ เมื่อฉันพร้อม

เมื่อวันผ่านไป คงไม่นานเราพบกัน

วาดฝันข้างในจิตใจ

ฉันเฝ้ารอด้วยรอยยิ้ม ที่มีความหมาย

และหากเมื่อไหร่ที่ฉัน หยุดพักไม่สนใจ

หากเมื่อไหร่นิ่งนิ่งนานนาน ไม่วิ่งตามไป

ในตอนนั้นผีเสื้อที่จากไป ก็ค่อยค่อยกลับมา

บินวนมาลงที่ตรงไหล่

ยิ่งไขว่คว้าความรัก ยิ่งไม่ได้มา

ยิ่งต้องการค้นหาเท่าไร ยิ่งไม่เจอใคร

เปลี่ยนตัวเองให้เป็นดังดอกไม้ ด้วยความสุขใจ

ไม่นานผีเสื้อที่บินหายไป ก็นำทางพาความรักมา

หากเมื่อไหร่ที่ฉัน หยุดพักไม่สนใจ

หากเมื่อไหร่นิ่งนิ่งนานนาน ไม่วิ่งตามไป

ในตอนนั้นผีเสื้อที่จากไป ก็ค่อยค่อยกลับมา

บินวนมาลงที่ตรงไหล่

ยิ่งไขว่คว้าความรัก ยิ่งไม่ได้มา

ยิ่งต้องการค้นหาเท่าไร ยิ่งไม่เจอใคร

เปลี่ยนตัวเองให้เป็นดังดอกไม้ ด้วยความสุขใจ

ไม่นานผีเสื้อที่บินหายไป ก็นำทางพาความรักมา