Bir qız inşa yazırdı vətənindən
Açıq səmalardan, azad elindən
amma hər cümlədə həsrət közərər yanar
Kövrək xəyalında o yer canlanar,
Sətirdə ağrı məşəli alovlanar,
amma indi ocaq da qızınar yanar
Açılsın səhər, xoş xəbərdən
Gəlsin nəfəs, doğma elindən
Bəzən bir qığılcım alovlandırar
Qızın saf qəlbinə ümid şüası qonar
Hər nağılın sonu yaxşı olar,
Yetər ki inanaq, közərsin ocaq
Açılsın səhər, xoş xəbərdən
Gəlsin nəfəs, doğma elindən
Bəzən bir qığılcım alovlandırar
Alov yandırar
Bəzən bir qığılcım alovlandırar
