Segnet om Svartufs

Han tok ut på jakt Ivertfall vaaar det det han hadde sagt Men han tenkte fælt På det han hadde hørt og hadde blitt fortælt Om ein rikdom lenger ut I Svartufs mørke juuuv Lita lønn og dårleg råd Frista han lenger, enn han bruka gå Så sikta han seg inn Uvitande om at ta griskheit blir ein blind Så kom'en til eit stup, her skimta'n Svartuf's mørke juuup I fjella der villfølka ligg Der huldrene kviler og trøllungan sev Med gaupa og gråbein og bjønn Der ligge det ein rikdom, i Svartuf's mørke kjønn Og i kjønna låg det gull Han fråda opp kjeften, og fylte skreppa full Så snudd'en fer å gå Men føtan va tunge og bakken va trå Så sakk'en som ein stein Og kom aller aller heiiim Frå fjella der villfølka ligg Der huldrene kviler og trøllungan sev Med gaupa og gråbein og bjønn Der ligge det ein rikdom, i Svartuf's mørke kjønn Det kom fer å bli Segne om Svartufs med rikdommen i Og gutten som fant, gullet i kjønna Før han forsvant Men det e ingen som fer Rikdommen hører til deeer Iii fjella der villfølka ligg Der huldrene kviler og trøllungan sev Med gaupa og gråbein og bjønn Der ligge det ein rikdom I Svartuf's mørke kjønn