1312

Πίσω απ'τα τείχη που βλέπω είναι καμένη γη Μέσα μας πνίγει το μένος, πόλη απόρθητη Κι όπως το χάος σκορπά προς κάθε διεύθυνση Κάτω απ'τις στάχτες ανθίζει μόνο η άρνηση ΓΑΜΩ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΑΥΤΟ, ΚΑΨΤΕ ΤΑ ΠΑΝΤΑ Αν έχει τα αρχικά μας, πάνω χαραγμένα, κάθε σφαίρα που θα μας χτυπά Για μια ζωή δικιά μας, μέσα στην αρένα, κάθε μέρα πέφτω στη φωτιά Το μαύρο λάβαρο υψώνω από τα έσχατα Σε πείσμα όσων πίστεψαν ότι πέθανα Δεν έχει τίποτα μείνει που να μην έκανα Διπλά αγαπούσα πάντα αυτά που έχανα