Milczeć (Część 2)

Słowo okrutne i zimne jak nóż Co stoi na straży pogardy Prawa pisane na zwojach ze skór Niech przejdą już do historii Gdy świat ma za nic moje słowa Jak mogłabym ja przekonać do nich świat Nie będę milczeć, nie mogę i nie będę Niech mnie usłyszą wreszcie To mój głos, ja nie będę milczeć Koniec Niech się stanie o nic was nie proszę Bo wolność w sercu noszę Nie chcę już i nie będę milczeć Siejesz wiatr po burzy, zbierz, nie rzucaj kłamstwa prosto w twarz Połamałeś moje skrzydła Lecz nie złamiesz mnie To ja dziś przed Tobą stoję, patrz Nie chcę milczeć Nie będę się kłaniać prawom i Zwyczajom, których moc rodzi się z pogardy Koniec Nie będę nie będę sie dłużej prosić o to, co mi się należy To mój głos, ja nie mogę milczeć Ja już nigdy, nie będę milczeć Koniec