Το πιο δύσκολο πράγμα στον κόσμο
Που κανείς δεν μπορεί να το βρει
Είναι αλήθεια αν σ' αρέσω εγώ
Και αλήθεια αν μ' αρέσεις εσύ
Μήπως βλέπω εμένα σε σένα
Και είναι όλα γλυκά και θολά
Η κουβέντα κρατάει αιώνες
Και δε φτάνει ποτέ πουθενά
Ας περνάμε καλά, ας γελάμε συχνά
δεν πειράζει που δεν ξέρουμε τα πάντα
αν πετάει ψυχή, θα 'ναι ευχή και γιορτή
κι εμείς νέοι και μετά τα σαράντα
Μπορεί να στεκόμαστε δίπλα
Κι όμως να 'μαστε κόσμους μακριά
Μα, από κάπου σε ξέρω εσένα
Μου κρατούσες το χέρι ξανά
Με βαρέθηκα πια να φοβάμαι
Στάσου κάπου να ρθω να σε βρω
Αν παρέα εσύ κι εγώ περπατάμε
Θα κρατάμε τον πιο ωραίο ρυθμό
Ας περνάμε καλά, ας γελάμε συχνά
δεν πειράζει που δεν ξέρουμε τα πάντα
αν πετάει ψυχή θα 'ναι ευχή και γιορτή
κι εμείς νέοι και μετά τα σαράντα
Πενήντα, εξήντα, εβδομήντα, ογδόντα, ενενήντα...
Εκατο!
