Créditos
INTERPRETAÇÃO
Marjan Rasoulzadeh Farsad
Interpretação
COMPOSIÇÃO E LETRA
Marjan Rasoulzadeh Farsad
Composição
Letra
در خود می پیچم به بویت، وقتی می روی
مثل پیله های ابریشم
گل می دهد بوی خوبت روی لباسم
ریشه می کند در جان من
دو-دو-دو-دو-دو-دو-دو-دو-دو-دو
دو-دو-دو-دو-دو-دو-دو-دو-دو-دو
دو-دو-دو-دو-دو-دو-دو-دو-دو-دو
دو-دو-دو-دو-دو-دو-دو-دو-دو-دو
خانه ام آنجاست که مهمانش تو باشی
گل گلدانش تو باشی
مهتاب من آنجاست که روی تو باشد
که شب موی تو باشد
دو-دو-دو-دو-دو-دو-دو-دو-دو-دو
دو-دو-دو-دو-دو-دو-دو-دو-دو-دو
دو-دو-دو-دو-دو-دو-دو-دو-دو-دو
دو-دو-دو-دو-دو-دو-دو-دو-دو-دو
بیار شانه هایت را
کودک نگاهت را
ببار از عشق های آسمانی، بگو از زندگانی
صد گل می روید به قلبم وقتی می آیی، به رنگ زرد و ارغوانی
می چینم گلبرگ ها را شاید که این بار همیشه پیش من بمانی
دو-دو-دو-دو-دو-دو-دو-دو-دو-دو
دو-دو-دو-دو-دو-دو-دو-دو-دو-دو
دو-دو-دو-دو-دو-دو-دو-دو-دو-دو
دو-دو-دو-دو-دو-دو-دو-دو-دو-دو
Written by: Marjan Rasoulzadeh Farsad
