To Kentri

Στο χώμα που πατώ Στην γη που σε πρωτο ' δαα Εγω τον ήλιο μου δεν τον πουλάω Εδώ σε αγάπησα Και εδώ σε αγαπάω Εδω ανάβει το χορτάρι για θυμιατό Και έχει ουρανό Αυτόν που πέταξες και εχάθεις Και όσο και αν πονω Στο ορκίζομαι δεν θα το μάθεις Θα στολίσω απόψε τα μαλλιά Με ενα κλωνάρι Άδειο φεγγάρι Και στα χέρια θα χω το χρυσό κεντρι Το δηλητήριο που κράτησα για σε μοσχοβολά Και ούτε δάκρυ δεν κυλά Αγαπημένε μου Οσα ποτέ δεν μου πες Από το ψέμα πιο πικρό φαρμάκι Κοιμούνται μέσα μου, ησυχάζουν λιγάκι Κι' ύστερα βγαίνουν με την μπόρα ενός λυγμού Και έχει ουρανό Αυτόν που πέταξες και εχάθεις Και όσο και αν πονω Στο ορκίζομαι δεν θα το μάθεις Θα στολίσω απόψε τα μαλλιά Με ενα κλωνάρι Άδειο φεγγάρι Και στα χέρια θα χω το χρυσό κεντρι Το δηλητήριο που κράτησα για σε μοσχοβολά Και ούτε δάκρυ δεν κυλά