افسانه ام دردانه ام سر را نگیر از شانه ام
ای درد بی درمان من هر جور باشی قانعم
زیبای من، رویای من، ای عشق بی همتای من
شیرین ترین درد جهان رفتی نماندی پای من
مرا پرپر، تورا کمتر، دیوانه کرد این عاشقی
مرا با تو، تو را با من، بیگانه کرد این عاشقی
یک شمع روشن میکنم، هر گوشه از این خانه را
ای کاش میبردی تو هم، با خود من دیوانه را
دیوانه را، بی خانه را، دیوانه را
مرا پرپر، تو را کمتر، دیوانه کرد این عاشقی
مرا با تو، تو را با من، بیگانه کرد این عاشقی
