Karıncalar

Ey Karıncaların dilinden Fatih Uslu'nun satırları Şimdi Beatte Ferzan Sesim kısılana kadar, ah Şimdi dinle Çünkü ölmeden önce duyman gereken şeyler var Ve özellikle benim kalemimden duyman gereken şeyler Zihnimdeki kelepçelere el yazımla kilit vurdum Bu en fakir coğrafyada tebessümler Ümit Burnu Sağ yanımda bi' çocuk öldü; sol yanımda müzik durdu Bir kadın konuştu, soğuktan kızardı minik burnu Bi'kaç sarhoş yolcunun adımlarında tren garı Siren çalıp durdu fakat siklemeyen bi' ben varım Eksik kalma sen de konuş her bi' haltı bilen kadın Kalan kalır, giden gider Kalan gider, giden kalır! Bi'kaç sonbahar eskittim şahit oldu karıncalar Şimdi uyu ve kart sesim gelip kapını çalınca kalk Eksildikçe zaman artık şarkılar da yarım çalar En son vaktin dolar tabuta konarsın ve canın yanar Bu boktan şehrin boktan havası, benim boktan hallerim Çocukları da mutsuz artık güneşsiz mahallenin Şimdi şehrin insanında aşık olma zahmeti Ve şimdi şehir insanların kalbi kadar sahtedir Bunu yaz dedi kalem bana Yaşamak istiyosan gel yanımda kal Dik duramıyo kimse bi kalem kadar Beni anlayan ahali karıncalar Bunu yaz dedi kalem bana Yaşamak istiyosan gel yanımda kal Dik duramıyo kimse bi kalem kadar Beni anlayan ahali karıncalar Şimdi sus ve dinle beni Her sevdiğin gitti demi? Sen de mutlu görünmeye çalıştın hep siktir edip Bekleme hiç çünkü geriye dönemez artık hiçbi gemi Artık yerin yurdun belli Hiçbi yerin hiçbi yeri Hepiniz aşka inanacak kadar salak ve saftınız Fakat aşkı aradınız ve kaydı gitti şaftınız Kaybettiğiniz yetmedi ve ölene kadar battınız Siz inandığınız aşkı aptal ihtimale sattınız Fikirlerimi kemirmekte beynimdeki fareler Bundan dolayı kaçamadım hiç sigaradan ve kahveden Herkes bilir, herkes bildiğinden hep kelam eder Giren bi' daha çıkamıyor lan aşk denen kerhaneden Hayattır devam eden ve hep bayattır ekmeğin Hep fay hattı hiçbi' dalga deviremez bu tekneyi Uyanın artık, artık boşuna cefa mefa çekmeyin Çünkü kimse vazgeçilmez, kimse yek ve tek değil! Bunu yaz dedi kalem bana Yaşamak istiyosan gel yanımda kal Dik duramıyo kimse bi kalem kadar Beni anlayan ahali karıncalar Bunu yaz dedi kalem bana Yaşamak istiyosan gel yanımda kal Dik duramıyo kimse bi kalem kadar Beni anlayan ahali karıncalar