Kari Kon

شبانه مخفیانه در میان کوچه دلتنگیم با تو خلوت میکنم با تو خلوت میکنم من بیقرارم در خیالم پشت این دیوار های سنگیم با تو صحبت میکنم نیستی دارم به این دیوانگی کم کم عادت میکنم برای رنج عظیمی که از تو جا مانده غربت من همین مهمان ناخوانده بیا و کاری کن برای خاطره هایی که بی تو پر پر شد روز و شبی که بدون تو سر شد بیا و کاری کن منو خیال مبهم تو ببین چه کرده این غم تو که قانعم به هر کم تو مرا از این غمم رها کن به آنچه بودم اشنا کن بیا دری که بسته وا کن نیستی بی بال تو جایی برای کوچ نیست زندگی منهای تو چیزی بغیر از پوچ نیست برای رنج عظیمی که از تو جا مانده غربت من همین مهمان ناخوانده بیا و کاری کن برای خاطره هایی که بی تو پر پر شد روز و شبی که بدون تو سر شد بیا و کاری کن