Bi' badem ağacı bulup sarıldın, anlattın maviyi
Gölgemden güneşi sök, hayali düşüncemin haini
Dünya sıkışmış iki yaprak arasına, portre mi, sahi mi?
Yoksa çizgileri bahar, gözleri kapalı, güneşlerin hâli mi?
Ölmeyi düşünürken tutunduğun o dallar kederli
Hislerini söylerken özlediğin o sözler kederli
Mutluluk beklediğin kara parçası, dünya kederli
Şimdi âşık olduğum deniz gözleri bana bilmem ne derdi
