Arakkiye

தூக்கம் தூக்கி போனாளே சேர்ந்தேன் பிறையே

கண்ணை கட்டி விட்டாலே வெந்த தாரகையே

என்னை நீங்கி செல்லாதே என் தேவதையே

காலம் பூரா கண்ண போல பார்த்தேனே

அரக்கி அது நியாயமா

நிமிடம் உள்ள காலமா

என் மனம் உன்னாலே இங்கு பாதியாய் தேயுதே

நிழல் என தொடரே

உன் பாதம் பட்டதோ சாவுரே

அனல் என கொதிக்கிற

உன் பார்வை பாரே நா தனியுரே

அரக்கி அது நியாயமா

நிமிடம் உள்ள காலமா

என் மனம் உன்னாலே இங்கு பாதியாய் தேயுதே

உந்தன் உதட்டின் உளறல் கேட்டு என் மனம் சினுங்குதே

உந்தன் கூந்தல் வாசம் எந்தன் ஆயுள் நாள் கூட்டுதே

நேரம் காலம் ஏதுமின்றி கண்கள் உன்னை தேடுதே

நீ எந்தன் முன்னே வந்து நின்றால் தமிழும் தான் மறக்குதே

ஆகாயம் எல்லாமே உன் பாதம் சேர்த்திடுவேன்

ஒரு வார்த்தை சொல்லும் முன் உன் தேவை நிறைவேற்றுவேன்

ஏதேனும் சிற்பமே

நீ யாகிடு எந்தாரமே

என் கால் தடுமாறினும் கண்ணிமை

மூடினும் காதல் நிலை நிற்மே

அரக்கி அது நியாயமா

நிமிடம் உள்ள கானமா

என் மனம் உன்னாலே இங்கு பாதியாய் தேயுதே

நிழல் என தொடரே

உன் பாதம் பட்டதோ சாவுரே

அனல் என கொதிக்கிறே

உன் பார்வை பாரே நா தனியுரே

அரக்கி அது நியாயமா

நிமிடம் உள்ள கானமா

என் மனம் உன்னாலே இங்கு பாதியாய் தேயுதே