تویی که مهتابی ، منم که بی تابم
تویی که شبتابی ، منم که بی خوابم
روی تو درخشون ، تو آسمون شهر
وای که قصه می گفت ، چه عاشقونه شب
عکس تو افتاد ، تو آینه دریا ...
باز شد ماه افشون، باد بادبون ها ...
رقص تو تو موج ها ، غرق خواهش بود
دست موج شکنها ، پر از نوازش بود
پریای خوش ادا ، موهاشون رنگ طلا
اومدن دیدن تو تشنه ی بوسیدن تو
غنچه ی مخمل لب هات اگه پر پر بشه باز
آسمونِ بی ستاره پر اختر میشه باز
تویی که مهتابی ، منم که بی تابم
تویی که شبتابی ، منم که بی خوابم
رویِ تو درخشون ، تو آسمونه شب
وایی که قصه میگفت ، چه عاشقونه شهر
تویی که مهتابی ...
تویی که شب تابی ...
منم که بی خوابم
توییییی که مهتابی آ آ آ آ
تویی که شب تابی منم که بی خوابم
