To Kalokeri

Λες ότι κουράστηκες και δεν αντέχεις άλλο, Ότι τα όνειρά σου σφήνωσαν στη γη. Λες και τι δε λες, μα εγώ δεν αμφιβάλλω, Πως όλα αυτά δε θα κρατήσουν για πολύ. Το καλοκαίρι μαζί θα φύγουμε παρέα, Κι ίσως ξυπνήσουμε κι αλλιώς να ζήσουμε, Κι όλα τα άγχη μας στο σπίτι να τ' αφήσουμε. Το καλοκαίρι μαζί και όλα θα είναι ωραία, Σε πόλεις και νησιά και σε μικρά χωριά, Θα θυμηθούμε πως είναι να ζεις κανονικά. Και μια στιγμή πριν το μεγάλο μου το βήμα, Και πριν πάρω το καινούργιο μου το σχήμα, Με μια βόλτα ή με μια βουτιά, Σπάω από χρόνια το γυαλί κι είμαι εδώ, ζωή. Πώς να εξηγήσουμε στους άλλους τι μας δένει; Αφού και μόνο η μάτια μας θα το πει. Πώς να μη γιορτάσουμε που ό,τι κι αν συμβαίνει, Η αγκαλιά σου είναι η πρώτη επιλογή. Το καλοκαίρι μαζί και όλα θα είναι ωραία, Σε πόλεις και νησιά και σε μικρά χωριά, Θα θυμηθούμε πως είναι να ζεις κανονικά. Και μια στιγμή πριν το μεγάλο μου το βήμα, Και πριν πάρω το καινούργιο μου το σχήμα, Με μια βόλτα ή με μια βουτιά, Σπάω από χρόνια το γυαλί κι είμαι εδώ, ζωή. Το καλοκαίρι μαζί θα φύγουμε παρέα, Κι ίσως ξυπνήσουμε κι αλλιώς να ζήσουμε, Κι όλα τα άγχη μας στο σπίτι να τ' αφήσουμε. Το καλοκαίρι μαζί και όλα θα είναι ωραία, Σε πόλεις και νησιά και σε μικρά χωριά, Θα θυμηθούμε πως είναι να ζεις κανονικά. Και μια στιγμή πριν το μεγάλο μου το βήμα, Και πριν πάρω το καινούργιο μου το σχήμα, Με μια βόλτα ή με μια βουτιά, Σπάω από χρόνια το γυαλί κι είμαι εδώ, ζωή.