Marcel

Kijk Marcel schreeuwt naar de mensen Die hij in de rij ziet staan Dag na dag en jaar na jaar Om naar hun werk te gaan Hij stond er zelf ook ooit nog tussen Tot ie niet meer nodig was Sindsdien loopt hij voor niets of niemand Ooit nog in de pas En hij rookt restjes op van peuken Die hij in asbakken vindt En je geeft marcel 1 pintje En je wordt zijn beste vriend En dan hoor je zijn verhalen Ze zijn allemaal echt waar Hoe hij leeft van wilde beesten In de bossen rond de stad Die hij verslindt met huid en haar En wij lachen en wij lachen Wij lachen met Marcel Wij lachen en wij lachen Wij lachen met marcel Want marcel leeft niet van beesten En dat weet hij zelf heel goed En al dat fantaseren Doet hij alleen omdat het moet Want zonder zijn verhalen Houdt hij er hier geen dag meer vol Hij is niet gek maar af en toe Of bijna de hele tijd Slaat zijn verbeelding wat op hol En wij lachen en wij lachen Wij lachen met Marcel Wij lachen en wij lachen Wij lachen met marcel Ja wij lachen en wij lachen Wij lachen met Marcel Ja wij lachen en wij lachen Wij lachen met marcel Koude winteravond Man zonder gezicht Domweg doodgevroren Heel kort nieuwsbericht Heel diep verontwaardigt Maar dat slijt al snel En wij zullen nooit meer Lachen met marcel