Μέσα στο έρημο σπίτι το ταβάνι κοιτώ
Και κοιτάζοντας φτιάχνω κύκλους από καπνό
Κι όπως πηγαίνουν ψηλά, γίνονται ανάσα ξανά
Κλαίν' οι τέσσερις τοίχοι κλαίω μαζί τους κι εγώ
Το δωμάτιο με πνίγει μα σε ποιόν να το πω
Πως το ταβάνι είναι πια γεμάτο από μοναξιά
Όσο μόνος νιώθεις τόσο μόνη νιώθω κι εγώ
Σε χρειάζομαι
Σε χρειάζομαι
Κάπως έτσι εγώ φαντάζομαι θα 'ναι για μας
Η μελωδία της μοναξιάς
Μες στ' αμάξι μου κλεισμένη ώρες τώρα οδηγώ
Στο λαβύρινθο της πόλης σα χαμένη γυρνώ
Μα δεν υπάρχει ψυχή, η πόλη αυτή είναι νεκρή
Άνοιξε το ράδιο σου παίζει απόψε για μας
Τη μελωδία της μοναξιάς
Μέσα στο έρημο σπίτι (μέσα στο έρημο σπίτι)
Το ταβάνι κοιτώ (το ταβάνι κοιτώ)
Και κοιτάζοντας φτιάχνω (και κοιτάζοντας φτιάχνω)
Κύκλους από καπνό (κύκλους από καπνό)
(Κύκλους από καπνό)
(Κύκλους από καπνό)
(Κύκλους από καπνό)
