Khanoome Vaziri

آاااااا آا، خواستم با یه کُصکلکِ ریز ، موجباتِ شادیتون رو فراهم کنم فقط یادم نمیاد خانومِ وزیری چه جوری بود ؟ (سلام امیرجان ، ناصر رهبر ، مخلصم) اینجوریه ، میگه: آاای ، زُلفای تو لوله لوله لوله (عالیه) لوله لوله آی دختر سیاهِ قَد کوتوله (آها یادَم اومد) سرخیه لَبِت گوجه فرنگی آی دخترِ سیاه ، چِقده مَشَنگی (چِقده قشنگی) آها ، اون موقع که عاشق بودم ، منو ندیدی ندیدی (نه) هِی لباسای تنگ و کوتاه و باز ، خریدی خریدی نفهمیدی غیرتی بودم ، گذاشتی رفتـــــی با هر اُسکلی دلت میخواست ، پریدی پریدی حالا دیگه قربونم بِری خانومِ وزیری یه وَری تو این کونم بِری خانومِ وزیری هَه ، حالا دیگه قربونم بِری خانومِ وزیری نمیخوامِت اگه کونم بِدی خانومِ وزیری خانومِ وزیری هِـــی، امشب ایشون شدن خانومِ وزیری ، منم آقای سلطانی! هِه هِه چرا ؟! چون حرف ، حرف حاجی باشه ولی ایشون باز زبونش درااااازه (چون حرف ، حرف حاجی باشه) میگم بانـــو ، حواست جمـــعِ میگه آقـــا ، سُفره که پَهنــه میگم همه چــی ، نون و سبزی نـــی میگه بَســه، این همه طعنــه میگم خانـــوم ، همه نَنه جِندن انقده راحتــی ، اصلا خــوب نیس میگه آقــا ، هیچ دافِ تنگـــی دیگه شاخِ اینستا و یوتیوب نیست هر چی بگی یه زِر میزنه ، زُمخت ولی کونی میخواد میره با هر چی گِی میپره آره خب ، یه روز به اُسکل بودنش پِی میبــره ولی دیگه قربونم بِره ، دیگه برام خیلی کَمه دیگه برام خیلی کَمه حالا دیگه قربونم بِری خانومِ وزیری یه وَری تو این کونم بِری خانومِ وزیری هَه ، حالا دیگه قربونم بِری خانومِ وزیری نمیخوامِت اگه کونم بِدی خانومِ وزیری خانومِ وزیری بعضیا اینجورین کـــــه ، میرَن دوراشــونو میزنن موتـــوراشونو میسوزونن, پوچ که میشــــن دنبالِ گُل میگردن ما هم کـــه بَبــــوو (بَبو ، بَبو ، بَبو, بَبو ، بَبوو ...) اون موقع که فیسِ تو ، تو شهر ناشناس بود اون موقع که شومبولِ ما هم ، واسه تو راست بود اون موقع که قشنگ بودی ، ما رو ندیدی حالا که جِر خوردی ، ما رو میخوای نَسناسِ راسو اون موقع که اون مَمه هات ، خوشگل و سِفت بود برنمیخورد اون موقع هر کُصشری بِهت زود اون موقع که تَرگُل بودی ، ما رو نخواستی حالا کُصخل شدی ، ما رو میخوای کُصکشِ میمون کُص چیه ؟! کُص چیه ؟! کُص چیه ؟ اَخ ، توف ، کیرم تــــوش اِنقده رفت بِهت ، دیگه کُص نگو بگو سوراخ مـــوش کون خوبه ، دَمبَل ، دیمبُل ، تُنبَک بزنی لاقَل روش کُص تو بشقاب ، کون تو دیزی تو چطــوری ؟! من که خوبــــم بِپا عقب عقب میای یه وقت نخوری به دولَم حالا دیگه قربونم بِری خانومِ وزیری یه وَری تو این کونم بِری خانومِ وزیری هَه ، حالا دیگه قربونم بِری خانومِ وزیری نمیخوامِت اگه کونم بِدی خانومِ وزیری خانوم ِوزیری آاااااااا ، خانومِ وزیری خانومِ وزیری خانومِ وزیری میگم دختــر ، اینجا همه گُشنه ن همه زامبــــی شدن و دشمن میگه من خــودم ، حوصِلم سَر میــره اگه مردم ، کُص نَگن پُشتم میگم خانــوم ، یکمی آروم تر اینجا دیوارا موش داره آهسته میگه آقــا ، همسایه آمـارِش (عِه) خودِش داغونه کُصکِشِ خوارکصه میگم بانـــو ، دَرِ دیزی بازه همه دورِ میـــز شُدن گربه میگه آقـــا ، این رئیس جمهور خودِش خوابه ، شَهرو آب بُرده نَنَت حاجی رو با هوولوش خورده تا تو رو ریلیزِت کرده درشت بودی تو قابلمه ، با دَمکونی ریزِت کرده آخ ، چقده ناز داری ، اوف ، کی تورو عزیزت کرده ، عِه عِه عِه هرچقدر تو هاتی اون دوستِ مریضِت سَرده اصلا اون پوستِ کَریهِش زرده یه شب تو را زِ مَستی ، تشبیهِ ماه کردم کیرِ منم نبودی ، من اشتباه کردم من اشتباه کردم ، من اشتباه کردم یه شب من از رو نَعشِگی ، واسه تو راست کردم صبح که چِتیم پَرید ، دیدم ، بچه گراز کردم بچه گراز کردم ، بچه گراز کردم این مَمه نیست که هندونَس خانومِ وزیری (هَه هَه) دَرونِت رنج میبره یه حیوون از قانونِ اسیری (اَاااا) آخه ایــــــن ، کون که نی کدو تنبله, اُسکلِ بچه اصلا مالِ خودته، درخت بِکار کُصِتو به من چه ؟ حالا دیگه قربونم بِری خانومِ وزیری یه وَری تو این کونم بِری خانومِ وزیری هَع ، حالا دیگه قربونم بِری خانومِ وزیری نمیخوامِت اگه کونم بِدی خانومِ وزیری با پِلَخمونِ نگاهِت ، چُغُگِ دِلُمِ زدی اِی به قربونِ نگاهِت عوضی ، چُلُمه زدی چیو زدی؟! چُلُمه زدی چی ؟! چُلُمه چُل ، (چُلُمه) چُل ، چُل خلاص