Manolis

Diyorlar ki manolis

Şu garip bağlaman

Senin için ağlarmış

İnlermiş kahrından

Süngün düşmüş manolis

Suskunsun içerde

Senin gibi külhani

Ah gururun nerede

Bana derler manolis

Vay başım dumanlı

Bana yanlış yapana

Dar ederim dünyayı

Konuşur bıçağım da

Şu bağlamam kadar

İyi bilsin ardımdan

Laf atıp tutanlar

Yaşa bre manolaki

Vur sazın teline

Sana gölge edenler

Çıkmasın önüne

Kaybolur biz çalınca

Hepsi birer birer

Dünya ehli olanlar

Aynı dilden söyler