Se Thelo

Μάτια βουρκωμένα και στο βλέμμα μοναξιά Ξέσπασα πάλι και βρίζω δε μ αναγνωρίζω Πρέπει να σε δω Θέλω να τηλεφωνήσω μα να σ αντικρίσω Θεέ μου δε μπορώ Τώρα που δε σ έχω, σε θέλω, καρδιά μου πεθαίνω Τώρα που μου λείπεις εγώ αρρωσταίνω και σπάω στα δυο Τώρα που δε σ έχω, σε θέλω, καρδιά μου πεθαίνω Τώρα που μου λείπεις για πάντα σωπαίνω και μελαγχωλώ Χείλη ματωμένα, δαγκωμένα, δυνατά Ξέσπασα πάλι και βρίζω δε μ αναγνωρίζω Πρέπει να σε δω Θέλω να τηλεφωνήσω μα να σ αντικρίσω Θεέ μου δε μπορώ Τώρα που δε σ έχω, σε θέλω, καρδιά μου πεθαίνω Τώρα που μου λείπεις εγώ αρρωσταίνω και σπάω στα δυο Τώρα που δε σ έχω, σε θέλω, καρδιά μου πεθαίνω Τώρα που μου λείπεις για πάντα σωπαίνω και μελαγχωλώ. Τώρα που δε σ έχω, σε θέλω, καρδιά μου πεθαίνω Τώρα που μου λείπεις εγώ αρρωσταίνω και σπάω στα δυό. Τώρα που δε σ έχω, σε θέλω, καρδιά μου πεθαίνω Τώρα που μου λείπεις για πάντα σωπαίνω και μελαγχωλώ.