Zastygła jak sopel łza
Zagarnął ją chłód ulicy
Nie pojmie nigdy nie
Głodnego syty
Gdy masz miłość to trzymaj, nich trwa
Gdy masz gwiazdę nie pozwól jej spaść
Gdy masz chwile to czerp z niej aż do dna
I nie żałuj
Bo nie wiemy gdzie nasz czas
Nie dowiemy się i tak
Gdy miniemy ten sam brzask
Będzie budził świat, budził świat
Bo nie wiemy gdzie nasz czas
Nie dowiemy się i tak
Gdy miniemy ten sam brzask
Będzie budził świat co rano
Patrz ilu ludzi zna ból
I ilu dźwiga zwątpienie
A ilu rodzi się na zatracenie
Słyszysz miłość, nie ściszaj, niech gra
Niech melodia uniesie cię ta
Doceń co obok siebie już masz
I podziękuj
Bo nie wiemy gdzie nasz czas
Nie dowiemy się i tak
Gdy miniemy ten sam brzask
Będzie budził świat, budził świat
Bo nie wiemy gdzie nasz czas
Nie dowiemy się i tak
Gdy miniemy ten sam brzask
Będzie budził świat co rano
Zastygła jak sopel łza
Zagarnął ją chłód ulicy
Nie pojmie nigdy, nie
Głodnego syty
