Roza

Τα χείλη μου ξερά και διψασμένα Γυρεύουνε στην άσφαλτο νερό Περνάνε δίπλα μου τα τροχοφόρα Και συ μου λες μας περιμένει μπόρα Και με τραβάς σε καμπαρέ υγρό Βαδίζουμε μαζί στον ίδιο δρόμο Μα τα κελιά μας είναι χωριστά Σε πολιτεία μαγική γυρνάμε Δε θέλω πια να μάθω τι ζητάμε Φτάνει να μου χαρίσεις δυο φιλιά Με παίζεις στη ρουλέτα και με χάνεις Σε ένα παραμύθι εφιαλτικό Φωνή εντόμου τώρα ειν' η φωνή μου Φυτό αναρριχώμενο η ζωή μου Με κόβεις και με ρίχνεις στο κενό Πώς η ανάγκη γίνεται ιστορία Πώς η ιστορία γίνεται σιωπή Τι με κοιτάζεις Ρόζα μουδιασμένο Συγχώρα με που δεν καταλαβαίνω Τι λένε τα κομπιούτερς κι οι αριθμοί Αγάπη μου από κάρβουνο και θειάφι Πώς σ' έχει αλλάξει έτσι ο καιρός Περνάνε πάνω μας τα τροχοφόρα Γαι γω μέσ' στην ομίχλη και τη μπόρα Κοιμάμαι στο πλευρό σου νηστικός Πώς η ανάγκη γίνεται ιστορία Πώς η ιστορία γίνεται σιωπή Τι με κοιτάζεις Ρόζα μουδιασμένο Συγχώρα με που δεν καταλαβαίνω Τι λένε τα κομπιούτερς κι οι αριθμοί