Kül Kalır (feat. Da Poet) [feat. Da Poet]

Veysel! Veysel! Kalk lan haydi akşam oldu ya Ne bağırıp duruyorsun lan? Yeni uyandım Öttürüp durma şu kornayı yangın var gibi Geliyo'z işte bekle piknik piknik tutturdu bir piknik Ne çok uyuyor bu adam ya Yıllara yollara kapalı yaralara Bilinmez ağıtlara görünmez ufuklara Karanlık bahtlara çürümüş ruhlara Ne kalır insana bu kadar insana Kül kalır geriye kül kalır Her acıdan insana geriye sade kül kalır Yılların yıllanır ve sana yaradır Biter acın ama geriye sade kül kalır Yıllara yollara kapalı yaralara Bilinmez ağıtlara görünmez ufuklara Karanlık bahtlara çürümüş ruhlara Ne kalır insana bu kadar insana Kül kalır geriye kül kalır Her acıdan insana geriye sade kül kalır Yılların yıllanır ve sana yaradır Biter acın ama geriye sade kül kalır Uzak yalan kaskatı duman Sözüm ona duvar olur bana yaşam ama Bugün kafanı rafa kaldırıp bak ufuklara Ne kalır geriye ha ne kalır sorma Çamların arasında rüzgârın uğultusu Mangalın başında bilirkişi homurtusu Efil efil huzur eser rakı nabız olur Huzur bugünlük budur salıncaklara kurul En başa dönünce taa başa Kalırsın baş başa sanma hep sana tek sana Kimsenin gözünün yaşına bu dünya bakmaz Doymaz huyudur kurumaz Sen ki uzak hâlâ yalın ayak Dünyadan giderayak gözünü kapa bir bak Toprağın kokusu hayatının tortusu Hepsi kül olur hepsi çıplak Yıllara yollara kapalı yaralara Bilinmez ağıtlara görünmez ufuklara Karanlık bahtlara çürümüş ruhlara Ne kalır insana bu kadar insana Kül kalır geriye kül kalır Her acıdan insana geriye sade kül kalır Yılların yıllanır ve sana yaradır Biter acın ama geriye sade kül kalır Kavrulan zamana bir yudum su gibi esti rüzgâr Mangalımda kül masamda eski dostlar Dört bir yanı sarmış olsa onca zorba Su akar yolunu bulur teslim olmaz Etki sonra gelir yine bulur seni Ritmik şiirler yanımda canım gibi Dost bahçesinde bir demet karanfilin Gün vursa da yüzüme karanlık diğer yarım gibi Hayat tanır beni eski bir merdivende Sadece kül kalır geriye bütün hayallerimden Herkese yüzüm gülse de minnet etmem Dedim ne zaman yorulcaz bu bekleyişten Geç kalmışız kimine göre hayli erken Kırılsa da gönlü kine mesken etmem Kadehi vur kadını öp aklımı sök yerinden Küllerimi rüzgâra savurduğum yerde Yıllara yollara kapalı yaralara Bilinmez ağıtlara görünmez ufuklara Karanlık bahtlara çürümüş ruhlara Ne kalır insana bu kadar insana Kül kalır geriye kül kalır Her acıdan insana geriye sade kül kalır Yılların yıllanır ve sana yaradır Biter acın ama geriye sade kül kalır