Az Man Chera Ranjidei

ای یار ناسامان من از من چرا رنجیده ای؟ وی درد و ای درمان من از من چرا رنجیده ای؟ ای سرو خوش بالای من ای دلبر رعنای من لعل لبت حلوای من از من چرا رنجیده ای؟ از من چرا رنجیده ای؟ گر من بمیرم در غمت خونم بُتا در گردنت فردا بگیرم دامنت از من چرا رنجیده ای؟ بنگر ز هجرت چون شدم سرگشته چون گردون شدم وز ناوکت پر خون شدم از من چرا رنجیده ای؟ ای یار ناسامان من از من چرا رنجیده ای؟ وی درد و ای درمان من از من چرا رنجیده ای؟ ای سرو خوش بالای من ای دلبر رعنای من لعل لبت حلوای من از من چرا رنجیده ای؟ از من چرا رنجیده ای؟