Travma

Şimdi bi' filmin sonuyla muhattapsak İçimden ıraksan elimi bıraksan Ne fark eder ki zaten her manzara aynı Uçmak aynı inan düşmek bile aynı Zaman senden yana seyirde Geriye bakmak için geç artık bu şehirde Görüyorum bu defa bilmediğim şekilde Ölmekte sinemde topraksızın, bitti şiirler Ömrün hırsızları koynumuzda büyüdü Bugün yarına hasret bir hayatta lanetledik dünü Sabret dedikçe dudaklarım biraz daha çürür O saray sandığın kalplerin hepsi benim sürgünüm Ne desem göğsümü ısrarla bastırır kabahat Bilmiyorum belki çıkmam bile bir sabaha Şimdi lazım bana sınırsız bir istirahat Fakat tutmuyor dikişlerim sabret biraz daha Tut ki ben kendime ızdırabı hak göreyim Tut ki bir rüyada medet buldum uyut beni Tut ki dilim susmuyor pusuyor cümlelerim Bi anlam için tükendi tüm benliğim toparla beni Bi mutlu son istemem Yeter ki son olsun Zahmetin surete büründükçe ben oldu Ben ona baktığımda daha büyük yok oldum Şarkılar susunca kusuru ben oldum Ruhum ziyan, ismin bir an dilimden düşecekse Dünyada bitmiş zamanım Bak (bak) bu lanetlere gark oluyor sabahım Bir ağaca benziyorum dallarım da yok artık Neden manidar bu kadar şimdi merhabalar? Neyin kastına düştüm de yakar hatıralar? Seril karşıma bir zanlının sıfatıyla Gün gelir cinayetler eşitlenir büyük sevdalara Sakın arkamdan bakma Sırtımda gururumu taşırım inatla İnsan her şeyinden arınmak ister bu kadar kanla Bir gururum kalır ellerinde onu da ben bırakmam Öyle sahte suratlar tanırım ki benden de beter Gönlüm el kaldırılan bi' çocuk sanki küstü gene Bunca şey üst üste geldi diye mi bindin en tepeme? Kirlenen yine ben sayfalar boyunca aktı lekeler Çöktü geceye benzeyen bi karanlık Göz altlarımda kanıtlar, dilimde bir insanlık ayıbı Kimin var bizim kadar büyük bi' kayıbı Benim düşen suratlarımın hepsi kollarımla sarılı Hakim olmadığım şu hayatımın devrimi Artık yürekler içerde çok derinlerde yapılır İnsan işte üç kuruş kadarla satılır Elbet ismini satmam bir ahın akıllarda kazınır Safi ruhlar uçup diyarımdan gitti Bu şehrin ortasında bir lekeyim şimdi bittim Susuyordum evvelde gönlü kim diriltti Payıma düşen yağmurun altında büyüttüm bu fikri Üzülür mü dersin ki sol yanımda ifrit? Ne kalender bi veda şekli görünmeden gittin Bakma zaten bana durduğumuz dipti Mutluluk mesafesi bizlerde ya kaştır ya kirpik