Monos Arga Mesanihta

Μόνος αργά μεσάνυχτα

Κι ας είναι όλα ορθάνοιχτα

Δε θέλω άνθρωπο να δω

Δύσκολο βράδυ σαν κι αυτό

Σαββάτο ξημερώματα

Βάζω φωτιά στα στρώματα

Δε μένει πια εδώ ψυχή

Μόνο αγέρας και βροχή

Όμως εσύ πρέπει να 'ρθεις

Και όρθιο στον τοίχο να με στήσεις

Κι αφού πως πέθανα θα δεις

Μ' ένα σου φιλί θα μ' αναστήσεις

Μόνος μετρώ τη λύπη μου

Κλεισμένος μες στην κρύπτη μου

Κι ούτε ν' ακούσω θέλω πια

Γι' αγάπη και για ανθρωπιά

Δεν πείραξα κανένανε

Μα οι καημοί για μένανε

Και θα χαθώ σαν το φονιά

Μες στη βροχή και το χιονιά

Όμως εσύ πρέπει να 'ρθεις

Και όρθιο στον τοίχο να με στήσεις

Κι αφού πως πέθανα θα δεις

Μ' ένα σου φιλί θα μ' αναστήσεις