Mann Av Glas

Eg prøva helde taket, men det glapp Mista noko sjølv om eg aldri slapp Med hav på elle kanter, sitt eg att Og ulær ut mot vinden som det sangt Det byn'a blese keldt, det e dårlig stelt Fe ein som stenn igjen og har mista elt Stenn i sola, men eg fryser Harde fjell blei om te sand Ho vakje lenger skimt a' lyset Da kom du og heldt i mi hand, Og synte meg vegen natt te natt Eg kikkær på eit bilde, frå ei tid Smiler brette, blid og bekjymringsfri Men korta e eit vetugt, frå ein stokk Som blei våt og knekt og konge, veit det godt Ho gjor' det med sitt smil, så i tvil For ho stikker meg i hjertet med ei pil Og hjernen den kan friste I eit steintegn, mann av glas Men da stikker du i bristet, Men du passar på at det ikkje gjeng i knas Passar på ein stakkars mann av glas Og hjernen den kan friste I eit steintegn, mann av glas Men da stikker du i bristet, Men du passar på at det ikkje gjeng i knas Passar på ein stakkars mann av glas