Znasz tę postać przy której warto postać?
Nie wiem czy zdołam sprostać
By opisać słowami tak zacnego gościa
Który oczarowuje ruczaje grą swą
Na wskroś przenikliwą
Swój człek swój chłop swój ziom
A zwą go sarabandą
Skromnie odziany
Przemierza za łanem łany
Krzepienia krzewiciel niezmordowany
Z naturą zestrojony zjednany
Pasji do gruntu oddany
I przez uszy prosto do duszy
Wlewa ton co beton zwątpienia kruszy
Cuci ludzi chęci do życia budzi
Kwitną bzy gdy z werandy
Bas asa sarabandy niesie się
