Pliges (feat. Michalis Dimitriadis)

Στον λαιμό μου του θανάτου η λεπίδα

να με σπρώχνει στου χαμού την παγίδα.

Κι είναι οι μέρες μου οι στερνές μετρημένες

και οι νύχτες μου πληγές ανοιγμένες.

Με τρελαίνουν και μου καίνε τα στήθια

τα σημάδια που αφήνει η αλήθεια.

Η ψυχή μου λαβωμένη μουγκρίζει

και ο λόγος Σου ουρανούς αφανίζει.

Αμαρτία η χαμένη ζωή μου,

αμαρτία κι η σβησμένη φωνή μου.

Όλοι όσοι θα γευτούν την οργή Σου

θα ντυθούνε την αιώνια σιωπή Σου.

Ο καπνός, η φωτιά και το θειάφι

είν' η εκδίκηση Εκείνου που θα 'ρθει.

Στον λαιμό μου του θανάτου η λεπίδα

να με σπρώχνει στου χαμού την παγίδα.

Κι είναι οι μέρες μου οι στερνές μετρημένες

και οι νύχτες μου πληγές ανοιγμένες.

Με τρελαίνουν και μου καίνε τα στήθια

τα σημάδια που αφήνει η αλήθεια.

Η ψυχή μου λαβωμένη μουγκρίζει

και ο λόγος Σου ουρανούς αφανίζει.

Αμαρτία η χαμένη ζωή μου,

αμαρτία κι η σβησμένη φωνή μου.

Όλοι όσοι θα γευτούν την οργή Σου

θα ντυθούνε την αιώνια σιωπή Σου.

Ο καπνός, η φωτιά και το θειάφι

είν' η εκδίκηση Εκείνου που θα 'ρθει.