Kees

Verdomme Kees, al weer een jaar vandaag Dat jij begraven bent Gek toch hoe vlug dat went Want God je weet, ik mocht je erg graag Ik wist wat ik aan je had Nou ja, hoe noem je dat Behalve dus, dat ik je een beetje mis Nou ja, op mijn manier Is alles eender hier Denk niet Kees, dat er veel veranderd is Hoogstens een kleinigheid In nauwelijks 1 jaar tijd Er is nog altijd ster-reclame En bij de politieke namen Is er 1 nieuwe: Drees En er zijn intercity treinen En jij hebt andere gordijnen Gekregen, naar ik vrees, Kees Verdomme Kees, een jaar is toch wel lang Als je elkaar niet ziet Ik weet het eigenlijk niet Het gaat allemaal toch doodgewoon zijn gang En het draait, bedenk ik nou Hier ook wel zonder jou Carmiggelt schrijft nog steeds in het Parool En de Apollo's gaan Nog altijd naar de maan Nou ja, je dochtertje gaat nu naar school En volgend jaar je zoon Nou och, dat is heel gewoon En toch als ik mij zo hoor praten Vallen er opeens hiaten Tussen mijn cliche's Want dat jouw rozen niet meer bloeien Omdat ze niet voldoende sproeien Dat zeg iets, naar ik vrees, Kees Verdomme Kees, ik weet het nou niet meer Denk steeds aan wat je zei Het gaat allemaal voorbij En dat de tijd van leven telkens weer Gewoon opnieuw begon Niks nieuws onder de zon Maar dat is niet waar, want jij was enkel jij Jij hebt hier rondgedwaald En dat wordt nooit herhaald Als ik jouw huis zie, dan hoor jij daarbij En naast een kinderfiets Mis ik toch ook wel iets Maar verder valt er niets te melden Er drijft nog olie op de Schelde Er zijn nog steeds cafe's En verder hoorde ik zoeven Hiernaast het lied: Lang zal ze leven Geweldig, naar ik vrees, Kees