Yarem

Gözlerinde kaybolan bu sabahsız gecelere hapsoldum Anılar duman olmuş, yaş olur kanamaz yarem Bir umut nöbetlerdeyim aşkın kötü Huylu bir kanser gibi sarmış yüreğimi Hiç halim yok zaten Yine daralıyor bu göğüs kafesim Adını zikreden bir yudum nefesim Pas tutar mı aşk yas tutan anılar Dört duvar ve ben dramatik piyesim Derdimsin gecelere demir atmış Dost ay ışığı güneşim beni satmış Kök salan o aşkının meyvesi Yanağımdan süzülen tuzlu bir tatmış Yerini almış kronik acılar Sensiz dünya dipsiz kuyudur Utanma yüreğim dök içini ağla Gözyaşı tanrının sihirli suyudur Ve cana biriken yarına sel oldu Savrulur beden oradan oraya Dün yüzüme gülen bugüne el oldu Kavrulur bu kalp ne desem boş Gözlerinde kaybolan bu sabahsız gecelere hapsoldum Anılar duman olmuş yaş olur kanamaz yarem Bir umut nöbetlerdeyim aşkın kötü Huylu bir kanser gibi sarmış yüreğimi Hiç halim yok zaten Sana vurgun bu deli kalbim Şimdi tuz buz hâlde nicedir hâlim Kırık bir sazla derdini yazanlar Beni anlar ancak ölü ozanlar Senden sonra yok durdu alem Hem ecelim oldun bak hem de çarem Dahası kalmadı içimde bir telaş Ne yaşama derdi var ne de bir savaş Varsa yoksa sen düşlerin tavanı Saçların gibi tütünümün dumanı Sisli hayaller kaplar içimi Bu sensizliğin en komalı biçimi Ve cana biriken yarına sel oldu Savrulur beden ordan oraya Dün yüzüme gülen bugüne el oldu Kavrulur bu kalp ne desem boş Gözlerinde kaybolan bu sabahsız gecelere hapsoldum Anılar duman olmuş yaş olur kanamaz yarem Bir umut nöbetlerdeyim aşkın kötü Huylu bir kanser gibi sarmış yüreğimi Hiç halim yok zaten