De Roeiboot En Ik

Neem de roeiboot naar Maastricht Een tocht van maanden op de Maas Sluizen open, sluizen dicht Alle tijd, in eigen van pas Kijk daar doemt Bloemenstein op Heel in de verte in de mist Je hebt nog mijlen voor de boeg En ligt nog lang niet in je kist Mama, mag ik naar Maastricht? Mama, mag ik naar Maastricht? Mama, mag ik naar Maastricht? De mooiste stad bij ochtendlicht Er loeit een koe in de wei (oeh-bah-bah) Ze staart je wezenloos aan (oeh-bah-bah) Als je weer terugkomt staat ze er nog (oeh-bah-bah) En je hebt nog dagen te gaan (oeh) Je moet iets doen na je pensioen Je moet iets doen na je pensioen Anders vallen je ogen dicht Maak een roeitocht naar Maastricht Op de linkeroever staat een boer Hij rookt een pijp, zoals het hoort Hij zwaait en kijkt je zwijgend na En ploegt dan onverstoorbaar voort De stroom bemoeilijkt onze tocht De boot en ik, we zwoegen voort De dagen glijden traag voorbij Na maanden naderen we de poort O, mama, mag ik naar Maastricht? Mama, mag ik naar Maastricht? Mama, mag ik naar Maastricht? De mooiste stad bij ochtendlicht Je moet iets doen na je pensioen Je moet iets doen na je pensioen Anders vallen je ogen dicht Maak een roeitocht naar Maastricht Hij is volbracht, de lange reis We leggen aan onder een brug Een zakje frieten op de markt En daarna roeien we weer terug O, mama, mag ik naar Maastricht? Mama, mag ik naar Maastricht? Mama, mag ik naar Maastricht? De mooiste stad bij ochtendlicht Mmm, mama mag ik naar maastricht? Mama, mag ik naar Maastricht? Mama, mag ik naar Maastricht? De mooiste stad bij ochtendlicht