Dagane

Ein gong kom kjærteiken heilt av seg sjølv Og kvar dag den var av sølv For du gyldte kvar ein augneblink med hugen fri, Og blenda var eg me på reisa di Dagar som sand ut av hendene renn Om du tvilar, ja, så kjenn Den eine som den andre ut i vinden fer, Og tida som me har den reiser der Ja tide som har den reiser der Lov meg å vera hjå meg all din dag Ja det lova me i lag Så gav eg deg ein ring, ja det var lettvint gjort Så luska og den dagen stille bort Så luska og den dagen stille bort Så langt Så langt Så langt som vinden greier og jage bylgjene bå Så langt Så langt Så langt som vinden greier og jage bylgjene bå Der skal eg fylgje deg, min venn Der skal me finne dei igjen Og ute lyskar styggen Og skiljer deg frå meg Og visste me, så hadde me Nok kome oss i veg Og eg har 'bore deg på armen Gjennom skog og over fjell Og du ha' halde meg i handa Gjennom juv og myrke gjel Og eg ha' strekt meg etter deg Og du ha' strekt deg etter meg Så langt Så langt Så langt som sola greier å fylgje bylgjene bå Så langt Så langt Så langt som sola greier å fylgje bylgjene bå Der skal eg fylgje deg, min venn Der skal me finne dei igjen