Πευ'κα η'τανε κα'ποτε, δε'ντρα η'τανε
Τα βουνα' που απο' κα'τω τους πλαγια'ζαμε
Οικογε'νειες, μα'νες με τα'περ φιλι'ες
Φιλια' σε κουβε'ρτες και τραπεζομα'ντιλα
Πευ'κα η'τανε κα'ποτε δε'ντρα η'τανε
Ο'λα αυτα' που στις ρι'ζες του χρο'νου κουρνια'ζανε
Ε'να τε'ρμα με δυο πε'τρες
Μι'α μπα'λα στον αε'ρα που σκι'στηκε
Ε'να φιλμ του πατε'ρα που κα'ηκε
Πευ'κα η'τανε κα'ποτε, δε'ντρα η'τανε
Τω'ρα δε'ντρα εμει'ς απομει'ναμε
