Zomerverloren breekt de zon door
Zilveren glinsteringen tussen bladeren
Verblinden het gevoel dat niet hoort
De wind fluistert gedachten
Achter het stuur van mijn leven
Fiets ik haastig door het verleden
Spiegels laten barsten zien, maar zien doe ik nog wel
Ik zie mezelf erin de reflectie is te fel
Ik voel me zomerverloren
Alsof iets moois toch niet wacht
Op mijn geboortedag
Begon mijn sterven
Hier staat de tijd bijna stil
Deze seconde duurt een uur
Ik voel me zomerverloren
Alsof iets moois toch niet wacht
Ik voel me zomerverloren
Alsof erin duiken niet mag
Perfect is hetgeen gebroken is
Niks is ongeschonden
Perfect is hetgeen gebroken is
Niks leeft zonder wonden.
