Słów nie mogę powiedzieć tak po prostu
By nie ukazać swej słabości
Tonę w lawinie mego żalu
Co zrywam go plastrami
Skąd ten stan?
Czy możesz już go zabrać?
Który raz zasypiam, żeby zaspać?
Gonię własny ogon
Rzucasz wkoło moją głową
Jak lawiną z czasem sprawiasz
Że świat jest znów światem
Słów nie umiem
Wypowiedzieć, by nie zakryć wszystkich
Zakamarków ciebie i siebie
Tonę w gęstej fali
Wchłaniam to do granic
Skąd ten stan?
Nie chcę byś to zabrał!
Który raz
Nie zasnę, by nie zaspać?
Gonię własny ogon
Rzucasz wkoło moją głową
Jak lawiną z czasem sprawiasz
Że świat jest znów światem
Gonię własny ogon
Rzucasz wkoło moją głową
Jak lawiną z czasem sprawiasz
Że świat jest znów światem
Gonię własny ogon
Rzucasz wkoło moją głową
Jak lawiną z czasem sprawiasz
Że świat jest znów światem
Gonię własny ogon
Rzucasz wkoło moją głową
Jak lawiną z czasem sprawiasz
Że świat jest znów światem
