Ovenq

Ժամանակին ծովից ծով հիմա ցամաք սարերում Իջնում ենք ձորից ձոր երկար-բարակ ճառերում Գովում ենք նորից նոր առանց հանաք ամաչում եմ Գոնե լինեի քոռ էդ չտենայի ճանաչում են Ախր էնքան հայ ովքեր մի բան գումարել են Մարդա իրա փայ էս աշխարհում հնարել են Իրանք միշտ է կային հիմա լրիվ թարսվելա Բառադին եկե ընկերացե, մարսվելա Արդեն հենա, իրար միս ուտելուց 2 հայ որ մոտիկ են վերջը միշտ ատելուց Իրար թեմա' թեման լիքը զրույց Հետո հեր ու տղա կամ ախպեր ծակելուց Եսիմ ձևա, ձևա հիմքը վաղուց Պատճառներ կտենաս պատմություն անցնելուց Մեկ էլ բացատրելուց հայը ո՞վա Մենակ անցյալից չկախվենք գումարենք համ էլ նորը' էսօրը Միամիտ ժոովուրդ մի կողմից յանի բիջ ենք Մյուս կողմից էլ մեզ թուրքը խաբում էր Հավատում էինք ու քուրդը գալի մեզ հանգիստ խմբերով կոտորում էր Իսկ ու՞ր էր Են Աստվածը որին աղոթում ենք ամեն օր ու որը միշտ էդ պահին գործերովա Համ էլ ո՞վա ընկեր Մենակ մենք պտի ճարը մեր գլխի որոնենք Բռնվենք' իրարից, մենք օդից ենք կախվում Ուրիշին վանելով մեր մոտից երբ որ մենք' դարերից ենք գալի Հարևան ջահելները նայում են վերից մեզ Ու չենք նկատում հիմա ուր ենք Որ շատ հարցերում անիմաստ ենք, իզուր ենք Տխուր ենք, թուք ու մուր ենք անում Ինչը չենք հասկանում յանի ցավը տանում' իրար Սուտա' ոչ էլ սուրբա մեր ազգը Դառելա կամասուտրա բնազդը հուշումա ինձ Վերջը կգա քաոսին էս մոտիկա Ձախորդ Փանոսին Հրաժեշտ տանք լիքը բան էնքան հեշտա Հրեշ կա մեջներս հանենք ու սպանենք Պտի խլեշ տանք մեր անուն գցողին Էնքան քաք կերանք դուսը որ նայում են ոռի Շատ անկարգ եղանք չափից շատ էլ խոսում Կապ չունի մեկա հայ ենք Լիբանան թե Լոսում Ես է շատ ափսոսում, որ թեմայա էս Ես հուսով եմ վախտա գալու ով հիմա սատանայա չլնի էլ Որ էլ մենք չգովանք այլ գովան մեզ Որ ասեն էս ինչ լավն ես Իսկ ես անամնեզ հավաքող եմ դառե Որ փորձեմ քաղցրացնեմ ինչնա դառը Ժամանակին ծովից ծով Հիմա ցամաք սարերից իջնում ենք ձորից ձոր Ժամանակին ծովից ծով Հիմա ցամաք սարերից իջնում ենք ձորից ձոր (Ծովից ծով) Հիմա ցամաք սարերից իջնում ենք ձորից ձոր (Ձորից ձոր) Ծովից ծով Ծովից ծով (Հիմա ցամաք սարերից իջնում ենք ձորից ձոր) Ձորից ձոր, ձորից ձոր