Geçer

Izdırabın sonu yok sanma, bu alem de geçer Ömr-i fani gibidir, gün de geçer, dem de geçer Gam karar eyliyemez Hande-i Hurrem de geçer Devr-i şadi de geçer, gussa-i matem de geçer Gece gündüz yok olur, An-ı dem Adem de geçer Bu tecelli-i hayat aşk ile büktü belimi Çağlıyan göz yaşı mı, yoksa ki hicran seli mi? İnleyen saz-ı kazanın acaba bam teli mi? Çevrilir dest-i kaderle bu şu'unun fili mi Ney susar, mey dökülür, gulgule-i Cem de geçer Serseri Neyzen'in aşkınla kulak ver sözüne Girmemiştir bu avalim, bu bedayi gözüne Cehlinin kudreti baktırmadı kendi özüne Pir olur sâki-i gülçehre, bakılmaz yüzüne Hak olur pir-i mugan, sohbet-i hemdem de geçer...