San Juan

Μέσα στα βράδια και τις νύχτες της αβύσσου με συναντούσες μες στο πλήθος στο μισόφως Τα χέρια μου έσφιγγες και έφευγα μαζί σου εκεί στο πέρας που ποτέ δε φτάνει ο όχλος Θυμάμαι το άρωμα στο τέλος της φωνής σου και την ομίχλη απ' τον καπνό σου που μεθούσε Μες στο ημίφως με τα μάτια μου σκισμένα μόνο η σιωπή και η βροχή με οδηγούσε. Τώρα μαζί μου τριγυρνάς σ' άγνωστα μέρη στην Κόρδοβα, στο Σαν Χουάν, στο Πουέρτο Ρίκο Και δε σου λείπω, λες, γιατί είμαι αστέρι που όλο τη σκέψη σου φωτίζω και σου ανήκω.