Hayat Adil Değil (feat. Cihan)

Bir yerlerden başlamam gerekti yazmaya Düşündüm vakit yoktu başkalarına kızmaya Elimde kalem kağıt bir ses beynimde hiç susmayan Neysem oyum devam edeceğim içimdekini kusmaya Üzgünüm duygularımı öldüren bir katilim Annesinden dayak yemiş çocuk kadar sakinim Tecrübeyse evet en dibini gördüm adiliğin Ve unutma hayat hiç bir zaman adil değil Cehaletle savaştım sürekli durmadan Darbeler yesem de ayaktayım hiç yılmadan Kendi köşeme çekildim hep izliyorum uzaktan Dokunsan ağlarım fakat vurursan yıkılmam Yarasa gibi geceleri takıldım gündüzünde yattım Bir akşam uyandım ve majör depresyonla kalktım Başka olaylarda aklımda gidip sigara yaktım Ve kaptanı olduğum en son gemide battı Cihan Hayatım film şeridi gibi gözümün önünden Geçip gider dert üstüne çektik dert Korkma biter yolunda diken Hatırla dostların vardı ya seni uçuruma iten Pişman haldelermiş özür dileyeceklermiş be daha neler! Türlü türlü bahaneler Düşman ettiler kendilerine ablalar ve abiler Nasıl iş bu anlamadık be birader? Sanki kırılmışım ben şu insanların tafrasından Boş yere giden hayatımın düzen tutmamasından Bütün belaların bizi bulmasından Neden yazdığımızı şimdi daha iyi anlasınlar Yanımda kalmasınlar tek bir dostum anlasın da Beni varsın olsun gözden yaş da damlasın lan Kimsenin değeri yok kalemimizde ki mürekkep kadar Şarkılarımız hep renk katar