3 Temmuz, Pt. 2

Yoruldum sanırım artık her bir şeyi düşünmekten Sabaha kadar uykusuz kalıpta üzülmekten Bıktım artık herkese yalandan gülümsemekten ve Güzel günlerin geleceği zamanı beklemekten Sürekli bir karamsarlık var benim üzerimde Mutlu olamadım moruk şu boktan düzenimde Hiçbir şey yolunda değil derman yok dizlerimde Belki de çoktan sönmüş olmalı benim güneşimde Yarım kaldı şarkılar tükendim tüketti içimi nefsim Sürekli düşünceler depresyon hali dört mevsim Kendi köşemdeyim hayat bildiği gibi gelsin de Tek isteğim bir parça huzur versinler Vazgeçtim tüm inançlarımdan Bu zamana kadar akıttığım bütün gözyaşlarımdan Vazgeçtim artık bende rüyalarımdan Artık daha da güçsüzüm dostum dökülen saçlarımdan Kim var yanımda parçalandı hislerim ve Nerde şimdi kaybettiğim bütün ümitlerim Bu hayat serüveninde sizden sade huzur isteğim de Ne olur rahat bırakın ağlamaklı gözlerim