Negar

هی تو پروانه من همچو شمعم که از رفتن تو بسوزم رفته ای بی من ای بی وفا تو چه آورده ای به روزم بی خبر رفته ای و خبر از دل بی قرارم نداری آتشم میزند این تب عاشقی این غم بیقراری بی قرارم نگارم تیره شد روزگارم ابریم همچو باران کجایی تو ای جان که طاقت ندارم بیقرارم نگارم باز آ تیره شد روزگارم ابریم همچو باران کجایی تو ای جان که طاقت ندارم در قفس مانده ام بی نفس مانده ام ای امان از جدایی همچو لالایی خواب شیرین تو را خواهم ای دوست کجایی همچو ماهی که در برکه ی قلب من عکس رویت نباشد رفته ای تا دگر شوق دیدار من آرزویت نباشد آرزویت نباشد بی قرارم نگارم تیره شد روزگارم ابریم همچو باران کجایی تو ای جان که طاقت ندارم بی قرارم نگارم باز آ تیره شد روزگارم ابریم همچو باران کجایی تو ای جان که طاقت ندارم