Feggis San Astro

Φέγγεις σαν άστρο μες τις ζωγραφιές μου

τροχιά που δίνει στα φωνήεντα ρυθμό

μοιάζω φιγούρα πού ναι εξόριστη στην άμμο

τρυγάω κοράλλια απ' της ζωής μου το βυθό.

Απ' τον καθρέφτη η φουρτούνα σου μ' αρπάζει

και στα νησιά σου μ' εξορίζει ναυαγό

άλλοτε η πόρτα σου το δρόμο μου μου φράζει

είμαι γυμνός κι έχω σαράντα πυρετό.

Γνέφεις σε νότες που μ' αλλάζουνε τη φάση

κεντρί βιολιού, σινιάλο ηλεκτρικό

πίσω μου τρέχουν συμπεράσματα και βρέχει

απ' όπου νάφυγα ακόμα μένω εδώ.

Νάμαι λοιπόν μ' ένα τραγούδι που ταιριάζει

λείπει μονάχα η δική σου η φωνή

πες μου στ' αυτί το μυστικό που με τρομάζει

ζητάει για σένα από το ράδιο ν' ακουστεί.