Beni Unutma

Bir gün gelir de unuturmuş insan En sevdiği hatıraları bile Bari sen her gece yorgun sesiyle Saat on ikiyi vurduğu zaman Beni beni unutma Beni beni unutma Beni beni unutma Çünkü ben her gece o saatlerde Seni yaşar ve seni düşünürüm Hayal içimde perişan yürürüm Sen de karanlığın sustuğu yerde Beni beni unutma Beni beni unutma Beni beni unutma O saatlerde serpilir gülüşün Bir avuç su gibi içime ey yar Senin de başında o çılgın rüzgar Deli deli esiverirse bir gün Unutma Bir gün gelir de unuturmuş insan En sevdiği hatıraları bile Ben ayağımda çarık elimde asa Senin için şu yollara düşmüşüm Senelerce sonra sana dönüşüm Bir mahşer gününe de rastlasa Beni unutma Beni beni unutma Beni beni unutma Hala duruyorsa o yeşil elbisen Onu bir gün yalnız benim için giy Saksındaki pembe karanfil geç değil Ve bahçende yorgun bir düş görürsen Beni unutma Sen de karanlığın sustuğu yerde Büyük acılarla tutuştuğun gün Çok uzaklarda da olsan yine gel Bu ölürcesine sevdiğine gel Ne olur Tanrı'ya kavuştuğum gün Beni unutma Beni unutma Beni unutma