Baran

برگرفته از ملودی های ترکمن صحرا (اولیا قلی یگانه)

ای دل به خاطر بیاور بانگ و هیاهوی باران

در روزهایی که پر بود هر کوچه از بوی باران

ما دست در دست باهم آشفته و مست باهم

مثل نسیمی گذشتیم آهسته از کوی باران

در کوچه ساران غربت با پنجه های محبت

چون کودکان شانه کردیم انبوه گیسوی باران

ما از تبسم رهاتر از خواب هم بی صداتر

رفتیم از شب فراتر بازو به بازوی باران

صبح از دمش زنده می شد گل یک دهن خنده می شد

چشمان بیننده می شد مسحور جادوی باران

در خاطرات هست آیا آن صبح خاکستری رنگ

کز شهر دریا گذشتیم رفتیم آن سوی باران

سهیل محمودی