Okyanus

Görüyorsun gelemiyorum bu kaçıncı deneyişim Velki ilk değil ama temennim bu son yenilişim Kayıp bir denizde küçük bir sandal misali Okyanuslar yolum değil sanki önüme engelim Önüme engeller çıktıkça kaybediyorum dengemi Senden bir tane daha yok bulamazsın dengini Kuruduğunda güzel olan güllerdir ben değil Aslın olmadığı için evvelinde yok gibi Bu masalda yalan sensin yanan ise ben oldum Yangınım öyle büyük söndüremez okyanus Bilmediğim bir denizde bu bilerek kayboluş Kim bilir belki yarın kıyıya bir ceset vurur Kalbimin en güzeli yeri mülkündür evindir Bin satırda bin defa yokluğuna değindim Süliyetin karşımdaydı diz çöktüm eğildim Ne ekmek ne para sadece aşk dilendim Zamansız elvedalar aşka vurur pranga Sükunetimi koruyorum dilimde yok küfran Masamda hüsran var solumda yangın Kaçıncı yalan bu sol yanımı harlayan Bir karanlık var üstümde gün yüzüne çıkamayan Küçük bir çocuk gibiyim korkulardan kaçamayan Sanki beni görünce saklanır oldu umutlar Enkazında dediği gibi ceplerimde umut var Kaçıncı resmediş bu hayallerimi dizelere Her satır sevgi değil kin ekliyor yüreğime Elvedalar gidene değil kalana zor biliyorum Acı artık zevk veriyor saçma sapan gülüyorum Gülüyorum ve biliyorum düzelmeyecek hiçbişey Gidenleri getirecek mi? söylesene kaç şişe Arada kalbim tekler oldu güvenim yok kendime Benim sonum yakın gibi sen iyi bak kendine