พอเถอะ

เปิดดูอีกแล้ว ทั้งที่ก็รู้จะเป็นยังไง

แต่ห้ามไม่ไหว เพราะฉันอยากรู้ว่าชีวิตเธอ

จะเป็นอย่างไร เธอจะทุกข์ใจบ้างไหม

ก็ยังแอบหวัง ให้เธอนั้นเหงาและไม่มีใคร

แต่เท่าที่เห็น ก็ดูว่าเธอจะไปได้ดี

คงมีแค่ฉัน ที่ยังไม่ก้าวไปไหน

ต้องยอมรับความจริง แล้วเดินต่อไปสักที

ฉันไม่ควรจะจมอยู่อย่างนี้

พอเถอะพอแล้ว พอ พอเถอะควรพอได้แล้ว

หากว่ารอแล้ว มันต้องเจ็บก็เลิกรอดีกว่า

เดินออกมา เธอคงไม่สนใจ ไม่รับรู้

อยู่ตรงนี้ต่อไป ก็มีแต่เสียใจ

พอเถอะพอแล้ว พอ พอเถอะควรพอได้แล้ว

เหนื่อยเกินไปแล้วใจ เมื่อไรจะรักตัวเองบ้าง

รอต่อไปก็คงจะไม่ต่าง ต้องท่องไว้

อย่ามัวเอาชีวิตไปผูกไว้ที่ใคร

พอเถอะพอได้แล้ว พอ

หยุดรอได้แล้ว ถ้ารอแล้วมันไม่ได้อะไร

จะรักแค่ไหน ก็ต้องตัดใจจากเธอสักที

ทำอยู่อย่างนี้มันดูไม่มีความหมาย

ต้องยอมรับความจริง แล้วเดินต่อไปสักที

ฉันไม่ควรจะจมอยู่อย่างนี้

พอเถอะพอแล้ว พอ พอเถอะควรพอได้แล้ว

หากว่ารอแล้ว มันต้องเจ็บก็เลิกรอดีกว่า

เดินออกมา เธอคงไม่สนใจ ไม่รับรู้

อยู่ตรงนี้ต่อไป ก็มีแต่เสียใจ

พอเถอะพอแล้ว พอ พอเถอะควรพอได้แล้ว

เหนื่อยเกินไปแล้วใจ เมื่อไรจะรักตัวเองบ้าง

รอต่อไปก็คงจะไม่ต่าง ต้องท่องไว้

อย่ามัวเอาชีวิตไปผูกไว้ที่ใคร

พอเถอะพอได้แล้ว พอ

ตบหน้าตัวเองหนึ่งครั้งให้มันตื่น

หยุดเอาความรู้สึกไปฝากไว้กับคนอื่น

จะฝืนรอทำไมทั้งที่เขาไม่ต้องการ

และเมื่อไรจะเข้าใจ เขาไม่ใส่ใจเราตั้งนานแล้ว

หยุดทำร้ายตัวเองด้วยความหวัง

ไปต่อได้แล้ว อย่ามัวยึดติดกับความหลัง

แม้วันนี้มันพัง แม้ใจเรายังไม่ดี

แต่ถ้ามันถึงเวลา ก็ควรจะพอสักที

ถ้าเขามีแต่จะให้เรารอ รอ รอ

เราควรบอกตัวเองว่าให้พอ พอ พอ

ถ้าเขามีแต่จะให้เรารอ รอ รอ

เราก็ควรจะบอกตัวเองว่าให้พอ พอ พอ พอ พอ

พอเถอะพอแล้ว พอ พอเถอะควรพอได้แล้ว

หากว่ารอแล้ว มันต้องเจ็บก็เลิกรอดีกว่า

เดินออกมา เธอคงไม่สนใจ ไม่รับรู้

อยู่ตรงนี้ต่อไป ก็มีแต่เสียใจ

พอเถอะพอแล้ว พอ พอเถอะควรพอได้แล้ว

เหนื่อยเกินไปแล้วใจ เมื่อไรจะรักตัวเองบ้าง

รอต่อไปก็คงจะไม่ต่าง ต้องท่องไว้

อย่ามัวเอาชีวิตไปผูกไว้ที่ใคร

พอเถอะพอได้แล้ว พอ