In Amsterdam

Als ik door de straten loop En uw oude kamer zie Denk ik aan de Scenario's waarin ik nog naast u liep Maar ik heb geen goede papieren Ik die sla en ik die zalf Ik hoop dat het schoon is Daar in Amsterdam Weet ge nog hoe dat Hoe dat we samen sliepen In de Ballaarstraat daar op het tweede verdiepke Bijna elk weekend Wij waren niet eens samen Gij woonde buiten 't stad en zocht een plekske om te slapen Wij waren iets van een zestien, zeventien 'K Weet het niet meer zeker Maar zeker was ik van één ding Wij gingen nooit iets beginnen Gij waart een vreemd ding Wij lieten alles zijn, denkend dat het nergens heen ging Ik was ne vuile hond Ik was niet te vertrouwen Ik wou niet één, twee, drie Ik wou honderden vrouwen Maar gij zag iets diep in mij waarop dat ge kon bouwen Die ene avond aan den IHPO, kon ge het niet meer houden "Yello, nu is het alles of niets" En ik koos voor alles Maar gij waart zo zat dat gij dat niet meer wist De volgende dag zei ge dat ik mij had vergist Maar het was allemaal geen vergissing Als ik mij niet vergis Als ik door de straten loop En uw oude kamer zie Denk ik aan de Scenario's waarin ik nog naast u liep Maar ik heb geen goede papieren Ik die sla en ik die zalf Ik hoop dat het schoon is Daar in Amsterdam Weet ge nog hoe vreemd, maar zalig die eerste weken waren Ineens bleken wij geen maatjes meer In één keer samen Een beetje later kwam die mededeling van uw vader En dat was zwaar, maar we wisten Die gaat het zeker halen We groeiden dichter en we spendeerden de meeste dagen Het was intens zoals dat vaak is in eerste relaties De situatie had er uiteraard ook mee te maken 'K Was 18 jaar en ik probeerde alles mee te dragen 'K Ga nooit vergeten hoe vredig wij aan het slapen waren Hoe hevig dat de deur van uw kamer kraakte Hoe dat de tranen van uw mama langs haar kaken kwamen En hoe ik bad dat 'k u voor eeuwig zo kon laten slapen Hoe ge die schrille kreet een paar seconden later slaakte Hoe dat uw maag zich leeg pompte en de ramen braken Hoe dat ge "papa" bleef schreeuwen tot de late avond Ik hield u vast terwijl de uren en dagen vervaagden Hij vertrok veel te jong Maar ook wij waren veel te jong De dynamiek trok compleet krom Natuurlijk vroeg ge alles wat ge vragen kon En natuurlijk droeg ik alles wat ik dragen kon Alsof ik al volwassen was, maar ik was nog een kind We zaten veel te diep erin om dat toen in te zien Ik had de moed niet om op tijd te drukken op de stop Dus ik gaf niet op En ik maakte alles zo kapot Als ik door de straten loop En uw oude kamer zie Denk ik aan de Scenario's waarin ik nog naast u liep Maar ik heb geen goede papieren Ik die sla en ik die zalf Ik hoop dat het schoon is Daar in Amsterdam